Ένα παιδί, μα τι παιδί!

Τελικά αυτό το σι-ντι όσο περισσότερο το ακούω τόσο πιο ωραίο γίνεται... Για σου ρε Μάρθα με τα ωραία σου! Κατα τα άλλα ο αγώνας συνεχίζεται προς απογοήτευση των κακών γλωσσών...

Αποφάσισε κι ο ήλιος να περάσει από το Λονδίνο. Κάποιος πρέπει να του 'βαλε χέρι γιατί δεν εξηγείται αλλιώς. Εγώ πάντως αν ήμουν ο ήλιος και είχα το δικαίωμα της αυτόβουλης παρουσίας μου δεν θα πάταγα το πόδι μου σ' αυτή τη γκρίζα πόλη και να παν να κουρεύοντε όλοι τους! Τέσπα...