Τρίτη, Απριλίου 24, 2007

Λέω να αλλάξω ουρανό

Λοιπόν, σήμερα λέω να την βγάλω καθαρή μ' ένα τραγουδάκι που μου υπέδειξε κάποιος φίλος. Να 'ναι καλά...

Ένα κουτάλι νερό

Μου λες πως φταίνε όλοι αυτοί
γνωστοί και άγνωστοι εχθροί
που εμπόδια βάζουν
διαρκώς στο πέρασμά σου

Όμως δε σκέφτηκες ποτέ
πως είναι η σκέψη σου κουτέ
που σου μικραίνει συνεχώς
το ανάστημα σου

Ξαναπνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό

Σε είδα πάλι στο σταθμό
χωρίς βαλίτσα ούτε παλτό
να περιμένεις κάποιο τρένο
που δε θα 'ρθει

Τότε θα μάθεις πως ο νους
εκτός από τους ουρανούς
μπορεί φαντάσματα και κόλαση
να πλάθει

Ξαναπνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό

Πώς γίνεται να ξεκινάς
μακρύ ταξίδι στο χιονιά
χωρίς παλτό χωρίς νταλκά
χωρίς ελπίδα

Άγρια θηρία θα σε βρουν
και Λαιστρυγόνες θε να μπουν
μεσ' το μυαλό μεσ' την καρδιά
σαν καταιγίδα

Ξαναπνίγηκες πάλι
μέσα σ' ένα κουτάλι νερό
και βαράς το κεφάλι
βλαστημάς τον καιρό

Μουσική/Στίχοι: Θωμόπουλος Ανδρέας/Στρόφαλης Μάριος
Ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας




5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και έλεγα ότι κάποτε μέσα από όλα αυτά τα blogs θα έβρισκα και κάποιο γνωστό όνομα... :)

Ανώνυμος είπε...

ωραίο τραγούδι.
μήπως κυκλοφορεί σε χαπι;
κάτι σαν greek πρόζακ ας πούμε;
:)^^

Floydian είπε...

@anwnymous: Όταν το βρεισ στείλε και σε μένα μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα. Έτσι απλά να το θυμάμαι.

@s: τι να σου κάνει ένα όνομα...

Ανώνυμος είπε...

σωστό κι αυτό...:)

Ανώνυμος είπε...

σωστό κι αυτό...:)