ερώτηση πρώτη

Γιατί η ευτυχία μοιάζει με τέλος; Τι είναι αυτό που με κάνει να βυθίζομαι συνεχώς σε μια απύθμενη θάλασσα απο αντιρρήσεις; Γιατί νιώθω μολύβια να μου γδέρνουν την πλάτη λες και χαράζουν επάνω μου τη διαδρομή του πουθενά; Που είναι ο κλόουν που σ' όλη τη ζωή μου ψάχνω για να μου δώσει μια απάντηση; Ποιος να 'ναι ο άλλος σ' αυτό το πλήθος που μαζί βυθιζόμαστε; Αξίζει να πνιγώ τραβώντας τα μαλλιά του; αξίζει να πνιγώ τελικά;

και προς τα που είναι η στεριά αφού ποτέ δεν θυμάμαι να την πάτησα; τι είναι το χώμα αν για να το νιώσω πρέπει να φτάσω στον πάτο; χώμα κι εκεί, χώμα κι εδώ... κι αυτά τα ψάρια που μου γαργαλάνε την πίστη γιατί κολυμπάνε; δεν υπάρχει χώμα γι' αυτά; τότε τι είναι αυτό που φοβούνται; φοβούνται τα ψάρια;

γιατί μου μοιάζει σαν να μην μπορώ να τελειώσω τίποτα;

...και γιατί γράφω αφού δεν τα διαβάζω;