Σάββατο, Δεκεμβρίου 09, 2006

Εμπρός!

Ομογάλακτοι και ομοαίματοι αδελφοί ας υψώσουμε όλοι μαζι τα φλάμπουρα της περιφροσύνης απέναντι σε ότι διαφορετικό, ότι αλλότριο ζουζουνίσει ενοχλητικά πάνω από τα κεφάλια και τα κεφάλαια της αναισθησίας μας... Είθε καμία αλογόμυγα να μην ξυπνήσει την πεσμένη σε λήθαργο συνείδηση μας και ουδεμία ταραχή να μην αποζητήσει την προσοχή μας... Ας βυθιστούμε όλοι μαζί ακόμη πιο βαθιά στον ύπνο του σταρχιδισμού μας και ας ονειρευτούμε συλλογικά για ένα κόσμο όμορφο και αγαπημένο, σε όλα τα μήκη και πλάτη του, από τη Μακαρίου μέχρι τον παραλιακό... Ας ενώσουμε τα χέρια και ας βροντοφωνάξουμε ένα ηρωικό non pasaran σε όλους αυτούς τους ασυνείδητους που μιάζουν την αρχέγονη και ιερή φυλή μας βουτώντας κομματάκια ψωμί στον τραχανά... Ας υψωθούμε λίγο ψηλότερα, μεριμνόντας πάντοτε και για την ανύψωση του συνάνθρωπού μας, ανεβαίνοντας όχι μόνο στα τραπέζια του νυχτερινού ινστιτούτου αγωγής της ψυχής που έπειτα από θεόσταλτη εντολή επιλέξαμε, αλλά και στο μπαρ και στα ζινίσια των συν-Αποστόλων μας... Και η εξύψωση μας αυτή να είναι στέρεη και ανεπηρέαστη από τις όποιες εξουσιαστικές ολισθήσεις που σαν το ηδονικό τραγούδι των γοργόνων έμελλε να εμφανιστούν στο δρόμο μας... Κι ας το γνωρίζουμε όλοι, συντρόφοι και συνταξιδιώτες ότι ο δρόμος που αιώνιο χρέος μας προστάζει να βαδίσουμε θα είναι δύσκολος και η λιγοψυχία θα εμφανίζεται συνεχώς σαν συντόμι που ύπουλα θα μας παροτρύνει να πάρουμε... Μα εσάς αδέλφια που κουβαλάτε στους ώμους σας την υπερηφάνια και ομορφιά των μελλοντικών γενεών, δεν σας φοβάμαι... Καμιά απομίμηση της Louis Vuitton δεν θα σας δελεάσει και κανένα φτηνό πουκάμισο απο τα Zara δεν θα αντικαταστήσει ποτέ στη ψυχή σας το ιερό βάρος που κουβαλάει μαζί του ένα t-shirt του Lacoste, την ένδοξη απεικόνιση του Αϊ Γιώργη να σκοτώνει το κροκοδειλάκι, ζώο των απίστων που δεν συναντάς ούτε στην Αγκαλιά της Φύσης, τον Ακάμα, ούτε και στον Ωκεανό της Γαλήνης, την Αλυκή της Λάρνακας... Μα ποτέ μην ξεχνιέστε συμπολεμιστές! Χρέος μας παντοτινό είναι η ανύψωση του συνανθρώπου μας, ακόμα κι αυτού που οι διαβολόσταλτες αμφιβολίες του για την Υπέρτατη Αλήθεια, τον οδηγούν στο να μην λατρεύει την Θεία Βίσση αλλά, με το είναι του κυριευμένο από τον Διάβολο, να ολισθαίνει στην αμαρτία εκτίθωντας τον εαυτό σε δαιμονισμένες ιαχές αοιδών και αηδών όπως ο ΛεΠα ή ο Μαζωνάκης (τα παλιά του κυρίως)... Γι' αυτό σας λέω αγωνιστές του Φωτός! Τείνατε χείραν βοηθείας εις την τρεκλίζουσα φιλινάδα σας ίνα να την ανυψώσετε και ταύτην (ακόμη κι αν προχθές μάθατε ότι το περασμένο καλοκαίρι στον Πρωταρά σκυλο...γαύγιζε με τον δικό σας) εις την ανώτερη διάσταση του μπαρ και καθοδηγείστε το βλέμμα της (όπως ο καλοκάγαθος ποιμένας το ποίμνιο του) ούτως ώστε να δει την Μαρία την ξιππασμένη που τον Στρόβολο, που ενώ το παίζει "εγώ είμαι τζιαι καμιά άλλη" και χορεύει στο κέντρο της πίστας σαν περιστρεφόμενος δερβίσης, φορεί φτηνοφόρεμα που το Mango και μάλιστα περσινό!
Αγαπητοί εν αμπαλατοσύνη και ξιπασμό αδελφοί... Ο δρόμος που διαλέξαμε είναι μακρύς και κακοτράχαλος... Το γνωρίζαμε προτού κάνουμε τις επιλογές μας και αγοράσουμε το πρώτο μας τζην των 560 pounds (από το Λονδίνο με τότε ισχύουσα ισοτιμία 1CyP=0.96GBP)... Άλλωστε αυτό είναι και το bottom-line (ατς!) της Πίστης μας... Η ελευθερία που μετουσιώνεται ως δυνατότητα να κάνεις την ματσαράγκα σου, ακόμη κι αν το κατανοείς ότι φέρεσαι σαν μαλακισμένο, συνοδευόμενη από την τυφλή πίστη-ελπίδα ότι στο μέλλον θα μπορέσεις είτε να αναιρέσεις την πράξη σου (ζητώντας και λαμβάνοντας συγχώρεση), είτε να ελαφρύνεις την συνείδησή σου προβάλλοντας την ηλιθιότητα σου ως καλά-και-τι-έγινε-έτσι-είναι-η-ζωή-σήμερα πράξη...
Ξεχάστηκα πάλι ο κολασμένος... Επιστρέφω! Κηρύξτε το Λόγο του Δεν-Βαριέσαι-Αδελφέ! Ανεβείτε ένα-ένα τα σκαλιά της Υπέρτατης Αναισθησίας και κατευθυνθείτε προς την κορυφή του Μεγάλου Βουνού, εκεί που βασιλεύει η Αιώνια Απραξία... Τσακίστε τις φωνές των ασεβών που επιθυμούν να ορίζουν οι ίδιοι τις Αξίες πάνω στις οποίες θα χτίζουν τη ζωή τους και όχι η Θεία Κρίση της Ιδιωτικής Ραδιοτηλεόρασης (αγία Τατιάνα μου μεγάλη η χάρη σου!)... Υμνείστε με υπερηφάνια την μεγαλόχαρη Αποβλάκωση και ποτέ μην ολισθήσετε στο βούρκο της δήθεν παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στους μη Εκλεκτούς... Άλλωστε μην ξεχνάτε ότι ο Παράδεισος χωράει μόνο αυτούς από τα Πάνθεα, την Εκάλη και τους Καλόγηρους... Τι γυρεύει ένας Τραχωνίτης στον Παράδεισο, εδώ στο Sesto δεν τον αφήνουν να μπει, πως θα μπει στον Παράδεισο;;; Και προς θεού (Armani, Gucci και Channel, ώ εσύ ή Αγία Τριας!) μη νομίσετε πως αυτό είναι ρατσισμός! Εγώ, εσείς, όλοι εμείς οι Εκλεκτοί δεχόμαστε και αγαπάμε το κάθετι διαφορετικό, το Άλλο, προσφέροντας του απλόχερα την Ανοχή και την Λύπησή μας... Και κάτι τελευταίο... Συνεχίστε να κρατάτε κλειστά τα μάτια να μην δείτε ποτέ παιδιά να πεθαίνουν πριν καν γεννηθούν... Θεία Δίκη είναι. Εσείς δεν ξέρετε, Αυτός ξέρει... Εσείς συνεχίστε απρόσκοπτα την παροχή όπλων στους Αγωνιστές της Δικαιοσύνης που σφάζουν δίκαια, δίχως ηλικιακές ή άλλες διακρίσεις, τους αντιφρονούντες και άπιστους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης... Φρουρούν όλους έμας, μήπως μας εμποδίσει κανείς να χαρίσουμε απλόχερα την απέραντη αγάπη μας...

Καλά χριστούγεννα και ζωή σε λόγου μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: